Het is niet ongewoon dat onze huisdieren ons af en toe krabben. Wist je dat de uithaal van een knorrige kat vervelende gevolgen kan hebben? Lees meer over kattenkrabkoorts en hoe je dit kan voorkomen.
Het is niet ongebruikelijk om een paar flinke krassen op te lopen door ruw spel. De meeste katteneigenaren zijn niet op de hoogte van het gevaar daarvan. Huisdieren kunnen een bacterie bij zich dragen die kan leiden tot een geïnfecteerde kattenkrab of een infectie door een kattenbeet. Het gaat hierbij om een Bartonella henselae-infectie.
Gelukkig is kattenkrabziekte over het algemeen een stuk minder erg dan het klinkt. Een kras van je huisdier is meestal geen probleem, maar toch moeten katteneigenaren voorzorgsmaatregelen nemen om ervoor te zorgen dat eventuele sneetjes of beten geen ziektes veroorzaken.
Wat is kattenkrabziekte?
Er wordt gedacht dat ongeveer 40% van de huiskatten de bacterie Bartonella henselae met zich meedragen. Katten krijgen de bacterie van vlooien en ondervinden er zelf meestal geen nadelige gevolgen van. Lees hier alles over wat je moet weten over vlooien. Katten kunnen de bacterie helaas wel doorgeven aan de mens door middel van een krab of een beet. Het overdragen van de bacterie gebeurt ook wanneer speeksel van je kat in een open wond terecht komt. Dit gebeurt wanneer ze je likken. De gevolgen van deze bacteriële infectie wordt kattenkrabziekte of kattenkrabkoorts genoemd.
Symptomen treden op wanneer de bacterie mensen infecteert en daardoor een reactie veroorzaakt. Hierbij ontstaat meestal een zwelling rond de krab of beet. Andere symptomen zijn:
- Gezwollen lymfeklieren;
- Hoofdpijn;
- Vermoeidheid;
- Lichte koorts.
Heel af en toe kan de infectie vervelende bijwerkingen veroorzaken, waaronder een aandoening die Parinaud oculoglandulair syndroom wordt genoemd. Deze aandoening is een ontsteking van de oogzenuw en is vergelijkbaar met conjunctivitis of neuroretinitis. Bovendien kan het leiden tot een hersenziekte die encefalopathie wordt genoemd en een botaandoening (osteomyelitis) is. Deze ernstige bijwerkingen zijn gelukkig zeer zeldzaam.
Diagnose en behandeling van kattenkrabziekte
Alleen een arts kan kattenkrabkoorts diagnosticeren. Dit gebeurt door de milt te controleren of door een bloedtest te doen. Met een eenvoudige antibioticakuur ben je meestal snel van de klachten af. Antibiotica wordt voornamelijk verstrekt aan mensen met een slecht immuunsysteem of die al een andere ziekte hebben. In de meeste gevallen hoeft er niets te gebeuren. Vanwege de mogelijk ernstige bijwerkingen is het nog steeds erg belangrijk om je arts te raadplegen als je vermoed de symptomen van kattenkrabziekte te hebben.
Kattenkrabziekte voorkomen
Een simpele oplossing is om niet gekrabd te worden door je kat. Draag lange mouwen wanneer je met je kat speelt of probeer je huisdier niet te enthousiast te maken.
Ben je toch gekrabd? Maak de wond dan goed schoon met een antibacterieel middel dat geschikt is voor wonden. Houd de wond daarna schoon. Afdekken is niet nodig. Blijf met de wond uit de buurt van je kat totdat je volledig genezen bent. Als het dik en/of pijnlijk wordt, wacht dan niet en ga direct naar de huisarts.
Het belangrijkste is echter om een regelmatig schema van vlooienpreventiebehandelingen aan te houden. Onderzoek heeft aangetoond dat dit helpt om infectie te voorkomen en daarmee de blootstelling aan deze bacterie te verminderen. Daarnaast kunnen vlooien je kat ook ziek maken. Lees er hier meer over.
Lees hier meer over vlooienpreventiebehandelingen voor katten.
