In deze blogs vertelt Tamara over haar avonturen met haar nieuwe Oudduitse Herder pup Otto. Lees in het eerste blog meer over haar keuze en overwegingen voor een nieuwe pup.
Een nieuwe pup?
Ruim een jaar geleden overleed op 4-jarige leeftijd, veel te vroeg en onverwacht, mijn Oud Duitse Herder Ace. Op hetzelfde moment verschenen de eerste Nederlandse Corona besmettingen en voor ik het wist zat ik, net als de rest van de wereld, heel veel thuis en werd ik keihard met mijn neus op de feiten gedrukt. Het gemis was groot, het verdriet zat diep en er was geen enkele manier om te ontsnappen aan mijn lege en stille huis.
Na een tijd van rouw, gemis en bezinning en het stiekem toch ook wel genieten van het feit dat je met niemand meer rekening hoeft te houden, begon het toch weer te kriebelen. Zou ik niet toch…
Het werd een ‘plussen-en-minnen-lijstje’, mijn steun en toeverlaat bij keuzestress. Waar ik van de ene kant enorm het leven in huis miste, was datzelfde huis wel schoner dan ooit. En waar ik enerzijds enorm graag weer actief met een hond aan de slag wilde gaan, wist ik anderzijds dat er iedere dag weer veel tijd en energie in zou gaan zitten. Hoewel ik de min-kant écht goed doordacht heb ingevuld, bleek de plus-kant uiteindelijk zeker dubbel zo lang en bovendien zwaarwegender. Mijn besluit was genomen.
Samen met mij, wisten ook 1,5 miljoen andere Nederlanders dat een pup in Corona-tijd een verrijking van je leven is. Dit maakte mijn zoektocht lastiger. Gelukkig wist ik door Ace precies wat ik wel en niet zocht in een nieuwe hond. Met een paar echt harde eisen en een breed pakket aan wensen kon de zoektocht naar de juiste fokker beginnen. Dat het weer een Oud Duitse Herder moest worden stond buiten kijf, karakter en gezondheid hadden absolute prioriteit en het moest zeker weer een reu worden.
Op zoek naar een fokker
Uiteindelijk vond ik een fantastische fokker in het oosten des lands: Kennel de Zwarte Parel. Met toch wel een beetje knikkende knietjes en licht klotsende oksels ging ik op audiëntie, deze fokker had al duidelijk aangegeven dat je niet zomaar een pup van haar krijgt. Tijdens het kennismakingsgesprek bleek dat haar visie perfect aansloot bij mijn wensen en gelukkig zag zij in mij een geschikte pup-eigenaar. Deze fokker heeft passie voor het ras, veel kennis en ervaring, heeft alle belangrijke gezondheidstesten bij de ouderdieren laten doen en fokt met werklijnen. Daarnaast steekt ze enorm veel tijd, liefde en energie in haar nesten. Een betere start voor een pup kun je je niet wensen. Het duurde even maar prachtige dame Willow bleek in december drachtig van stoere papa Gomez en half januari kwam het verlossende bericht: er zat een reu voor mij tussen!
Via facebook, website en whatsapp heb ik vanaf de loopsheid van Willow, tot het moment dat de pups de leeftijd van 8 weken bereikten, kunnen volgen hoe de zes reutjes en het teefje zich ontwikkelden. Het maakte het lange wachten wat draaglijker en het voelde alsof ik zowel de pups als de volwassen honden en de fokker beter leerde kennen.
Voor het eerst op bezoek bij de pups
Toen de pups 5 weken oud waren mocht ik op ‘kraambezoek’ en kreeg ik te horen dat pup Hamlet het meest geschikt leek voor het leven dat ik hem te bieden heb. De fokker had op dat moment de karakters van de pups al een beetje leren kennen. Deze persoonlijkheden vergeleek zij met de wensen van de nieuwe eigenaren. Ik kon me volledig vinden in de toelichting die ik kreeg en toen ik Hamlet in mijn armen gedrukt kreeg wist ik zeker: deze hoort bij mij!
De 3 daaropvolgende weken, die zo mogelijk nóg langzamer gingen dan de eerste 5, heb ik doorgebracht met onder andere het bezoeken van dierenspeciaalzaken, online shoppen, ongeduldig zijn, boeken lezen en mijn huis en tuin puppy-proof maken. Voor een (volgens naasten vrij extreem) perfectionistische controlfreak die ook nog eens slecht stil kan zitten, een welkom tijdverdrijf. Op een leeftijd van 8 weken was Hamlet, die verder door het leven zal gaan als Otto, klaar om te verhuizen naar zijn nieuwe adres.
Welcome home Otto!
1 jaar, 1 maand en 2 dagen ben ik zonder hond door het leven gegaan. Op 12 maart 2021 stapte ik zonder hond in de auto richting fokker en kwam ik met hond en heel erg verliefd terug. Voor zowel wolfsgrauwe reu Otto als voor mij, de start van een nieuwe fase. Otto, weggehaald bij alles wat hij kent en vertrouwt, nog wat voorzichtig en terughoudend. Ikzelf, vol liefde en begrip, dolenthousiast dat het dan eindelijk zover was. Ik heb met hem afgesproken dat hij minstens 12 jaar oud wordt en dat we alle dagen, weken, maanden en jaren intens van elkaar gaan genieten.
Volg Otto
Wil je op de hoogte blijven van onze avonturen? Er verschijnt regelmatig een nieuwe blog online en Otto heeft ook een eigen Instagram-account. Volg @_life.of.otto_
