In deze blogs vertelt Tamara over haar avonturen met haar nieuwe Oudduitse Herder pup Otto. Lees in het tweede blog meer over Otto's eerste dagen in zijn nieuwe huis.
Inmiddels maken Otto en ik alweer een paar weken deel uit van elkaars leven. Dat gaat zoals verwacht met ups en downs. Ik heb 2 weken vakantie genomen omdat ik het belangrijk vind een pup die je net in huis haalt alle aandacht te kunnen geven. Onze eerste weken samen stonden dan ook volledig in het teken van elkaar beter leren kennen en Otto een zo goed mogelijke nieuwe start geven.
Ik breng mijn dagen door met knuffelen, vele keren per dag naar buiten voor een plas, spelen, weinig slaap, ongelukjes opruimen, vertederd naar hem kijken, intens genieten en hem duidelijk maken wat wel en niet mag. Het woord ‘nee’ is momenteel het meest gebruikte woord bij mij thuis. Hoewel ik ervan overtuigd ben dat hij de betekenis van dat woord inmiddels snapt, verdenk ik hem ervan dat hij nog even gebruik maakt van het voordeel van de twijfel.
Voor een pup is, deels afhankelijk van hoeveel aandacht de fokker aan socialisatie heeft besteed, alles nieuw en spannend. Ik moest echt leren door de ogen van Otto te kijken. Fietsers, hardlopers, de piep van de vaatwasser en slapen in een bench zijn voor mij heel vanzelfsprekend. Een pup maakt de eerste maanden van zijn leven echter heel veel dingen voor de eerste keer mee en moet dat allemaal verwerken.
Elke dag leren we elkaar beter kennen
Iedere stap die we zetten is daarom rustig en gedoseerd. Ik heb de eerste paar nachten beneden geslapen en ben steeds wat verder van de bench gaan liggen. De eerste wandelingen waren slechts een meter of 50 omdat hij iedere keer als hij iets nieuws zag ging zitten en vervolgens de tijd nam het in zich op te nemen. Hele spannende dingen oefenen we eerst op afstand en pas later van dichtbij. Het is wel belangrijk een jonge pup met zoveel mogelijk dingen kennis te laten maken, we hebben daarom iedere dag een nieuwe activiteit gedaan. Van het kennismaken met mijn paard tot wachten op een passerende trein, van wandelen in een winkelcentrum tot een bezoek aan een basisschool. Daarna altijd gevolgd door slapen om nieuwe indrukken te verwerken. Dit proces zorgt ervoor dat we elkaar beter leren kennen, het versterkt onze band en hij leert dat hij op mij kan vertrouwen.
Ik heb inmiddels ontdekt dat we veel gelijkenissen hebben. Otto houdt van slapen, eten, gezelligheid met mens & dier en plezier maken. Ik kan me daar alleen maar bij aansluiten.
Toch zijn we ook heel verschillend. Ik houd van een net en opgeruimd huis, Otto houdt van veel speelgoed en een pootafdruk hier en daar. Ik eet en drink volgens de etiquette, Otto neemt die iets minder nauw. Ik heb geleerd dat je kijkt met je ogen, Otto doet dat bij voorkeur met zijn tanden. Ik vond het verstandig huisregels op te stellen, Otto was het daar niet zo mee eens.
Grenzen stellen is belangrijk voor een jonge pup
Toch zijn, in willekeurige volgorde, rust, regelmaat, grenzen stellen, consequent zijn, aandacht en veel liefde het beste wat je een jonge pup kunt bieden, dus zette ik door. Inmiddels zijn we in een modus beland waarin we elkaar redelijk goed begrijpen maar waar logischerwijs ook nog veel vooruitgang te boeken valt.
Otto is zelfstandig, lief, ondernemend, leergierig, speels en bovenal ondeugend. Op het moment dat ik dit schrijf pakt Otto een hap potgrond uit de pot van mijn palmboom en rent een rondje door mijn huiskamer. Net als ik mijn laptop aan de kant zet om hem tot stoppen te manen duikt hij in zijn waterbak en begint een spetterfestijn. Water met potgrond maakt modder en het is niet moeilijk aan de pootafdrukken af te leiden dat zijn volgende stop de keuken is. Daar aangekomen ligt hij op een speeltje te kauwen met een blik die zegt; wie? Ik?
Terwijl ik probeer mijn lach in te houden en de dweil uit de kast pak realiseer ik me dat de komende tijd zowel fantastisch leuk als frustrerend zal zijn. Ik geniet met volle teugen van de momenten dat Otto op schoot kruipt voor een middagdutje, fanatiek met zijn speeltjes speelt, netjes zijn behoeften buiten doet, keurig rust pakt in zijn bench, aan de riem loopt alsof hij het al jaren doet en van de vele momenten dat hij me aan het lachen maakt. Dat is dan ook precies wat ik mezelf voorhoud op de momenten dat de frustraties hoog oplopen. Want eerlijk is eerlijk, als hij voor de zoveelste keer keihard in mijn vingers bijt met die vlijmscherpe tandjes, wéér mijn planten versnipperd of er met mijn schoenen vandoor gaat, moet ik echt wel eens tot 10 tellen.
Hij groeit met de dag, zowel letterlijk als figuurlijk. Ik vind het iedere dag weer ongelooflijk hoe snel en goed een pup zich kan aanpassen aan nieuwe situaties en omstandigheden. Dingen die de eerste week heel spannend waren loopt hij nu voorbij alsof het niets is en hij gaat veel zelfverzekerder op onbekende dingen af. Ik begin meer en meer zijn persoonlijkheid te zien en ben supertrots op hem.
Maandag begin ik weer met werken, nog fulltime thuis in verband met Corona maar het is toch weer een grote stap. Terwijl ik bedenk hoe ik dit het beste kan gaan aanpakken realiseer ik me dat we de huisregels nog maar eens samen moeten doornemen.
Meer weten over Otto? Lees hier zijn eerste blog. Wil je op de hoogte blijven van Otto's avonturen? Er verschijnt regelmatig een nieuwe blog online en Otto heeft ook een eigen Instagram-account. Volg @_life.of.otto_
