Wat vindt Billy de Labrador van zijn gloednieuwe hangplek? Een baasje heeft zijn eigen stappenplan voor de benchtraining van zijn hond geschreven.
We hebben een jonge Labrador die Billy heet. Gelukkig hebben we hem vrij vlot zindelijk gekregen. Maar er kwam ook een punt dat we weg wilden kunnen zonder dat hij meteen door het lint ging. Hij moest tot rust komen. Een vriend die meerdere honden heeft, vertelde ons over de bench. Dat leek ons een goed idee. Een hondenbench is een kooi (maar zo noemen we hem natuurlijk niet!) of binnenkennel (veel beter) die dient als een veilige plek waar je hond zich overdag in kan ‘terugtrekken’. De bench is over komen waaien uit de Verenigde Staten en wordt in België en de rest van Europa steeds populairder. Nadat we van alles hadden gelezen over de voor- en nadelen van de bench, besloten we het maar eens te proberen. Gemakkelijker gezegd dan gedaan?
Tip van een deskundige: Benches zijn niet alleen nuttig om een hond met verlatingsangst tot rust te brengen. Ze kunnen ook goed van pas komen:
- als je een puppy zindelijkheidstraining geeft (hij zal niet zo snel zijn behoefte doen in de bench waar hij slaapt. Daarom zal hij eerder aangeven dat hij naar buiten wil.);
- als je oefent voor een bezoek aan je dierenarts of voor een verblijf in een kennel;
- als je een hond een veilige plek wil bieden als hij zenuwachtig of angstig is, bijvoorbeeld als er vuurwerk wordt afgestoken of tijdens een feestje.
Hoe kies je een bench?
We hebben ongeveer een week online gezocht. Geen enkele bench leek geschikt. We wilden een bench die zo groot is dat Billy er rechtop in kan staan als hij volwassen is. Dat betekende dat we een behoorlijk grote bench moesten kopen. (Het is wel een Labrador, hè…) Helaas zouden de grote kooien die we zagen wel in een dierentuin passen, maar niet in onze keuken. We hebben een paar dierenwinkels bezocht om de benches met eigen ogen te bekijken. Uiteindelijk hebben we gekozen voor een exemplaar dat redelijk in de buurt kwam van wat we wilden.
Dag 1
De hondenbench is gebracht. De bezorger vertilde zich bijna. We hebben de bench uitgepakt en aan Billy laten zien alsof het een verjaarscadeautje was. Hij toonde natuurlijk belangstelling, maar dan vooral voor het karton. Voorlopig hebben we de bench in onze open keuken neergezet. Daar brengen we immers de meeste tijd door. We hebben ervoor gezorgd dat het een prettige plek is, met comfortabel beddengoed en een paar van zijn lievelingskauwspeeltjes erin. Vervolgens hebben we de deur gewoon open vastgezet, zodat hij niet met een knal dicht kon vallen, en zijn we weggegaan. Blijkbaar moet je de bench een tijdje open laten staan, zodat je hond eraan kan wennen. Eerlijk gezegd denk ik dat wij het er moeilijker mee hebben!
Dag 2
Billy heeft helemaal geen belangstelling voor de bench. Vanochtend hebben we er een paar snoepjes in gelegd (wel gezorgd dat hij ze zag), maar hij gaf nog steeds geen reactie. Uiteindelijk hebben we een kruimelspoor van eten naar de bench gelegd in een poging om hem naar binnen te lokken. Billy was slimmer dan wij – hij at alles in de deuropening van de bench op en liep toen met een zelfgenoegzame blik weg. We probeerden het later nog een keer door een klein hoopje snoepjes in het midden van de bench te leggen. Hij liep een klein stukje naar binnen en schrokte ze op. Kijk, zo maak je vorderingen.
Dag 3
We hebben hetzelfde proces nog een paar leer doorlopen. Billy begint te wennen aan het idee dat de bench er is, maar toont weinig neiging om erin te gaan zitten. Daarom hebben we zijn etens- en waterbakjes naast de deur van de bench neergezet. Ik denk dat we er nu allemaal aan beginnen te wennen. (Dit was de eerste ochtend dat ik NIET mijn teen ertegen stootte…)
Dag 4
Billy heeft tot nu toe zielstevreden uit zijn bak gegeten. Vandaag hebben we zijn bak in de bench neergezet. Hij wilde niet naar binnen, dus zetten we de bak maar weer naast de deur. Voordat we naar bed gingen, hebben we een laatste portie van zijn lievelingsvoer in de bench neergezet.
Dag 5
De etensbak was vanochtend zo goed als leeg. Nu komen we ergens! Voor Billy’s eerste maaltijd hebben we de etensbak meteen in de bench neergezet. Hij dacht er even over na, en ging toen naar binnen om te eten. Voortaan krijgt hij al zijn maaltijden in de bench. Bench 1. Billy 0.
Dag 7
Vandaag gingen we de volgende fase in: we deden de deur dicht terwijl hij aan het eten was. Het voelde een beetje gemeen, maar hij leek niets te merken en ging zich een tijdje zitten wassen. We bleven in de buurt. Toen hij zich had gewassen, werd hij onrustig, dus lieten we hem er weer uit. We herhaalden dit bij elke maaltijd en lieten de deur elke keer iets langer dicht. Hij is nu rustiger, maar we blijven wel in de buurt van de bench zolang de deur dicht is.
Dag 9
We hebben Billy voor het eerst alleen gelaten in de bench. Hij begon al vrij snel te piepen, dus lieten we hem er snel weer uit. Dit proces hebben we bij elke maaltijd herhaald: we zijn steeds even weggegaan en weer teruggekomen. Ik denk dat hij aan de situatie begint te wennen. We maken ’s avonds een lange wandeling met hem, zodat hij flink moe is. En hij krijgt nog steeds snoepjes in de bench.
Dag 10
Toen we vanochtend beneden kwamen, zat Billy in zijn bench! We hebben hem uitbundig geprezen en toen eten gegeven. Ik denk dat we het voor elkaar hebben! De bench is voortaan zijn hangplek, ergens waar hij kan chillen. Ik ben bijna jaloers!
Dag 20
We zijn een paar weken verder. Billy is geslaagd voor zijn benchtraining – net als wij. We hebben nu een goede routine ingesteld om hem ’s avonds in de bench te sluiten en hem er ’s ochtends weer uit te laten. De bench ziet er al meer, eh, bewoond uit, met een flinke stapel dekens die in één hoek is geschoven. Hij heeft voor zichzelf een slaapzone ingericht, een eethoek en een plek om op zijn speelgoed te kauwen. Het is fijn om te weten dat hij happy is in de bench als we hem ooit overdag alleen moeten laten. En ik weet zeker dat de bench het stukken gemakkelijker maakt om met hem op vakantie te gaan. Dat zal dan wel ons volgende project worden!
Tip van een deskundige: benchtraining voor je hond gaat helaas niet altijd zo soepel als voor Billy – het kan heel traumatisch zijn... voor baasjes! Als je puppy echt de bench niet in wil, probeer dan een sterk ruikend lievelingssnoepje in de bench te leggen en de deur voor zijn neus dicht te doen. Laat nu de natuurlijke nieuwsgierigheid van je puppy het werk doen! Hopelijk zal hij proberen om in de bench te komen om zijn snoepje te pakken. Doe na 20 à 30 seconden de deur open en kijk of hij nu wel naar binnen wil. Zo ja, dan krijgt hij als beloning het snoepje dat daar ligt. Zo krijgt hij een positieve associatie met de bench.
Meer over gehoorzaamheid bij honden en trainingstips vind je hier.
